حرف زدن کودک با خودش
یکی از رفتارهای رایجی که والدین در کودکان خود مشاهده می‌کنند حرف زدن کودک با خودش است. این مسئله در سنین 3 تا 5 سالگی کودک امری طبیعی است و راهی برای بیان عقاید و عواطف درونی کودک محسوب می‌شود. بسیاری از والدین از دیدن چنین صحنه و رفتارهایی از کودک خود دچار نگرانی و اضطراب می‌شوند. نکته‌ای که وجود دارد این است که رفتارهای این چنینی از جانب کودک را نمی‌توان یک بیماری در نظر گرفت بلکه این مسئله نشان دهنده قوه خیالپردازی و خلاقیت بالای کودک است که می‌تواند باعث اتفاقات مثبت و سازنده‌ای در آینده کودک شود. حرف زدن کودک با خودش فوایدی دارد که دانستن این نکات و شیوه برخورد صحیح والدین با این مسئله می‌تواند امری حائز اهمیت باشد. با دریافت مشاوره کودک می‌توانید جهت ارزیابی سلامت او اقدام کنید.
منبع : حرف زدن کودک با خودش
حرف زدن کودک با خودش
شیوه صحبت کردن با خود در دوران کودکی و بزرگسالی متفاوت است. بزرگسالان معمولاً با خودشان به صورت بی‌صدا صحبت می‌کنند، اما کودکان در ابتدا به صورت واضح‌تر و با صدای بلند با خودشان صحبت می‌کنند و سپس هرچه که بزرگ‌تر می‌شوند، گفتار درونی در آن‌ها شکل می‌گیرد.
صحبت کردن کودک با خودش باعث می‌شود تا دنیای اطرافش را فراموش کند و وارد دنیای خیالی شود. به طور کلی می‌توان صحبت کردن کودک با خودش را در سه مرحله، صحبت‌های خصوصی درباره طرح ریزی یک فعالیت، فعالیت در حال انجام و نتیجه نهایی یک فعالیت در نظر گرفت. حرف زدن کودک با خودش باعث رشد و تکامل ویژگی‌های گفتاری و زبانی کودک می‌شود. به عبارتی حرف زدن کودک با خودش نشان دهنده رشد و تکامل او در جنبه‌های مختلف است.
بیشتر بخوانید: آموزش پدر و مادر
دلایل صحبت کردن کودک با خودش
کودکان در دوران رشد به اشکال مختلفی با خودشان صحبت می‌کنند، اما علت این رفتار را می‌توان عوامل زیر در نظر گرفت:
- رشد و تکامل مهارت‌های گفتاری
- رشد و تکامل خیالپردازی و خلاقیت کودک
- انجام بازی‌های نمادین
- مرور اتفاقات رخ داده در طول روز
- پاسخ به پرسش‌های خود
- جلب توجه والدین
فواید صحبت کردن کودک با خودش
به طور کلی صحبت کردن کودک با خودش در دوران کودکی اول یعنی سنین 2 تا 6 سالگی یک امر طبیعی است و وجود آن نشان دهنده سلامت و رشد کودک است. پس این رفتار کودک می‌تواند با مزایایی همراه باشد.
کودکانی که در این دوره رشدی با خودشان بیشتر صحبت می‌کنند معمولاً دارای هوش بالاتری هستند. همچنین از نظر ویژگی‌های شخصیتی این کودکان وضعیت بهتری دارند. به طوری که میزان خود کنترلی و مدیریت هیجان در این کودکان بهتر است و کمتر رفتارهای تکانشی انجام می‌دهند. معمولاً این گفتار درونی و صحبت کردن با خود با تصویرسازی و تخیل همراه است، این مسئله می‌تواند باعث افزایش خلاقیت و کسب تجارب جدید و نو توسط کودک شود. به همین دلیل این دسته از کودکان در فعالیت‌هایی نظیر نقاشی، هنر و حتی مهارت اجتماعی عملکرد بهتری دارند.
شیوه برخورد صحیح والدین در ارتباط با حرف زدن کودک با خودش
آن چه که در شیوه برخورد صحیح والدین در ارتباط با حرف زدن کودک با خودش اهمیت دارد، این است که علت این گفتار کودک مشخص شود. به طور کلی بهتر است به عنوان والد با کودک خود هم مسیر شوید و در این مسئله او را یاری کنید و وارد دنیای خیالی‌اش شوید. بهتر است با دقت به حرف‌های کودک گوش کنید و با او بازی کنید. کودکان متوجه تظاهر کردن می‌شوند، پس برای حفظ ارتباط خوب، بهتر است از تظاهر کردن بپرهیزید. پذیرش کودک باعث می‌شود تا حس ارزشمندی و عزت نفس بیشتری در او شکل بگیرد.
در برخی موارد کودک ممکن است با دوست خیالی‌اش صحبت کند در چنین وضعیتی به طور صمیمانه و بدون نگرانی می‌توانید از او در ارتباط با دوست خیالی‌اش بپرسید تا برایتان توضیح دهد. همین حرف زدن با والدین و اطرافیان باعث می‌شود تا کودک از دنیای خیالی و صحبت کردن بیش از حد با خودش فاصله بگیرد. آن چیزی که اهمیت دارد دوره سنی است که کودک در آن قرار دارد. اگر کودکتان بیشتر از 7 سال داشت و به طور مداوم با خودش صحبت می‌کرد و مشغول خیالپردازی‌های خودش بود بهتر است جهت ارزیابی‌های بیشتر و دقیق‌تر با یک روانشناس دیدار داشته باشید. برای آشنایی با مباحث روانشناسی کودک کلیک کنید.
نگرانی‌های والدین در ارتباط با حرف زدن کودک با خودش
کودکان عمدتاً در دنیای خیالی خودشان زندگی می‌کنند و در تمام فعالیت‌هایشان با خودشان صحبت می‌کنند. در برخی موارد والدین ممکن است از این مسئله دچار نگرانی‌ها و اضطراب‌هایی شوند. در هر چیزی باید تعادل رعایت شود. درست است که صحبت کردن کودک با خودش یک امر طبیعی است اما هر فعالیتی که به صورت زیاد رخ دهد می‌تواند نشان دهنده یک مشکل باشد. برای اشنایی بیشتر با دنیای کودکان کلیک کنید.
صحبت کردن طوطی وار کودک به صورتی که به طور دائم چیزهایی که از محیط اطراف می‌شوند را تکرار می‌کند و با محیط بیرون هیچگونه ارتباطی نمی‌گیرد، می‌تواند نشان دهنده اختلال اوتیسم باشد. اما به یاد داشته باشید که شما به عنوان والد صلاحیت تشخیص این مسئله را ندارید، اگر کودکتان به طور دائم با خودش صحبت می‌کند، حرف‌های دیگران را تکرار می‌کند و با دیگران ارتباط کلامی ندارد بهتر است برای ارزیابی‌های بیشتر و دقیق‌تر از یک روانشناس یا روانپزشک کودک کمک بخواهید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
سوالات متداول
آیا صحبت کردن کودک با خودش نشان دهنده یک اختلال است؟
صحبت کردن کودک با خودش در دوره کودکی اول یعنی در دوره سنی 2 تا 6 سالگی امری طبیعی است و نشان دهنده رشد و تکامل طبیعی کودک است. با این حال اگر کودک بیشتر زمان زندگی‌اش را مشغول صحبت کردن با خودش باشد و با دیگران ارتباطی نداشته باشد بهتر است جهت بررسی بیشتر به یک روانشناس ارجاع داده شود.
منبع : حرف زدن کودک با خودش